Een andere uitwerking
Soms komt het voor dat projecten tijdens de looptijd veranderen. Green Goods Texel is daar een van. Het project werd ingediend door de Gasunie die zich inmiddels heeft teruggetrokken uit het project. Toch wordt het project niet stopgezet en gaan AB Texel en AT Texel – de twee andere partners in het project – verder. Het project krijgt hierdoor een andere uitwerking dan oorspronkelijk. Maarten Bouwer, projectadviseur: “Nadat de Gasunie zich heeft teruggetrokken uit het project hebben de andere initiatiefnemers – AB Texel en AT Texel – gezocht naar een ander verdienmodel voor het opgewekte biogas. Ze hebben het plan gevat om het project te koppelen aan het verhandelen van groencertificaten aan oliemaatschappijen die steeds verder verplicht worden om hun transportbrandstof te vergroenen.”
Oliemaatschappijen moeten een steeds hoger aandeel groene brandstoffen hebben en staan te springen om leveranciers voor dit aandeel. Bouwer: “Waar ze een aantal jaren geleden niet meer dan twee jaar prijsgaranties wilden geven, willen ze dat nu wel voor vijf a zes jaar. Dat maakt de businesscase van Green Goods Texel een stuk interessanter. We krijgen een betere prijs per verkocht groencertificaat.”
Groencertificaten worden uitgegeven op basis van de hoeveelheid kubieke meters groen gas die de vergister oplevert. Dit gas zal in het aardgasnetwerk worden opgenomen, maar de certificaten worden verkocht aan de oliemaatschappijen, zodat zij aan hun verplichting voor een groene brandstofmix voldoen.
Doel van het project Green Goods Texel is om een biogasinstallatie te ontwerpen en te bouwen voor de productie van veevoeder, organische meststof en groengas. Daarbij wordt gebruik gemaakt van gras als wisselteelt na bieten en aardappelen. Bouwer: “Deze wisselteelt past goed binnen de circulaire landbouw. Je grond blijft gezonder. Iedere keer dat er aardappelen of bieten op het land zijn verbouwd, geeft je de grond een paar jaar de tijd om zich te herstellen.”
Die periode wordt in het project gebruikt om een speciaal gras te telen – met extra diepe wortels – die de grond weer gezond maakt. Dat gras wordt vervolgens geperst tot grassap (veevoeder) en tot perskoek voor de vergister. De reststoffen die je dan over houdt in de vergister worden vervolgens gebruikt als organische meststof op het land. Bouwer: “De reststoffen die uit de vergister komen noemen we digistaat. Deze trekken we uit elkaar in een dikke en een dunne fractie die als selectieve bemesting te gebruiken zijn. Nieuw component daarin is dat we zoeken naar een manier om de stikstof eruit te halen. De stikstof in de vorm van ammoniakgas lost op in water en komt in de dunne fractie terecht en kan vervolgens als meststof op het land. De dikke fractie bevat vooral fosfaten. Door selectief gebruik zijn de dunne en dikke fractie beide een gedeeltelijke vervanger voor kunstmest . En dat is weer goed voor het tegengaan van de stikstofproblematiek, bijvoorbeeld rondom Natura 2000 gebieden.”
Maarten Bouwer
Green Goods Texel
IKW-Waddenfonds € 1.6 miljoen
Provincies € 0.5 miljoen
Overige financiers € 4.8 miljoen
Daarnaast is er tijdens de looptijd van het project een nieuw idee ontstaan om te onderzoeken of het mogelijk is om het eiwit uit het grassap anders te verwerken. In het oorspronkelijke projectplan was het de bedoeling om het eiwitsap 1 op 1 aan het vee te geven. Nadeel daarvan is dat je het eiwit maar beperkt kunt bewaren. Het idee is nu om het eiwit te mengen met gerst en rogge en zo op te waarderen tot een droge brok. Voordeel daarvan is dat je voeder brokken veel langer kunt opslaan en dus kunt gebruiken in het winterseizoen.
Op dit moment is het de bedoeling om de vergister te bouwen in de periode april tot en met maart 2023. Bouwer: “Momenteel zijn de vergunningen met de nieuwe aanpak zo goed als verstrekt en worden de contracten met de oliemaatschappij binnenkort getekend. Wat betreft de wijzigingen in het project leggen we contact met het Waddenfonds om dit samen aan te passen. We denken dat het maken van de brokken een goede aanvulling is en zal zorgen voor een meer circulair proces in de landbouw.”
